Tuesday, March 20, 2012

പുണ്യമായി...

ആദ്യമായി കണ്ടപ്പോള്‍ അപൂര്‍വമായൊരു
അറിവിന്റെ ദേവനായി നിന്നൂ നീ മുന്നിലായി
പിന്നെയും കണ്ടപ്പോള്‍ നന്മകള്‍ വാഴുന്ന
മനസ്സിന്റെ വെണ്മയും കണ്ടറിഞ്ഞൂ


നീയെന്ന സത്യത്തെ തേടി ഞാനെത്ര
കാതരദൂരങ്ങള്‍ അലഞ്ഞിരുന്നൂ
തപസ്സിന്റെ പുണ്യമായി,മനസ്സിന്റെ ജപമായി
ഒടുവില്‍ നീ വന്നൂ,മുന്നിലായി നിന്നൂ

നീയെന്ന സ്നേഹത്തെ നെറുകിലെ ചുവപ്പായി
അണിയാം ഞാന്‍ ഇനിയെന്നും ഒരു വേള മുറിയാതെ
തനുവിലെ ചൂടേകി ഇനിയെന്നും നീയെന്നെ
പുണരുക മാത്രമേ പകരമായി നല്‍കേണ്ടൂ

No comments:

Post a Comment